Friday, October 17, 2003

در جريان ماجرای افسانه نوروزی و پس از آن ماجرای خانم شيرين عبادی و جايزه نوبل آن چيزی که بيش از همه به چشم می خورد يک همدلی بدون قرار قبلی ميان بلاگر هاست . شايد اين دو موضوع نشان داد که آنچه درباره قدرت وبلاگ های ايرانی و جايگزنی آنان به جای رسانه های آزاد خبری در ايران مي گفتند اصلا بي جا نيست. وبلاگ های ايرانی خود بصورت رسانه ای در آمده اند که همه خبر ها را می توان در آنها يافت . از شايعه های سياسي تا اخبار روزانه زندگی مردم و حتی گاهی قيمت لوازم مختلف !
شاهد مثال را می توان در جريان ماجرای استقبال از خانم شيرين عبادی دانست و حتی قبل از آن اعلام اين ماجرا. درست است که تعداد کسانی که در آيران به اينترنت دسترسي دارند بنا بر آمار رسمي دولتی تنها 7 ميليون نفر است . که تنها حدود نيمی از آنان بصورت دائم از اينترنت استفاده می کنند و اين نسبت به جمعيت ايران چيزی حدود 1% است , اما با وجود اين و از آنجايي که اينترنت در اين ميانه به کمک سيستم خبری غير متمرکز ايران يعنی خبرهای دهان به دهان و به روايـتی شايعه آمده است. و اين خود نقشي قابل ذکر است. اگر اين روزهاگردشی در اين رسانه نه چندان رسمي کرده باشيد شاهد رپرتاژ ها و گزارشهايي بسيار کامل همراه با عکسهايي شکيل , نه فقط در وبلاگ حرفه ای ها ( که منظور خبرنگاران حرفه ای هستند که اينک در اين عرصه نيز به فعاليـت می پردازند) که در وبلاگهای ديگران نيز( که در طی اين يکی دو سال وبلاگ نويسی اينک به نوعی حرفه ای محسوب می شوند) بوده ايد. و اين در زمانی که راديو و تلويزيون بعنوان تنها رسانه موجود در ايران از اطلاع رسانی دريغ کرده اند اين موهبت عصر ارتباطات بيشتر از قبل خود را نشان می دهد.
به اين وبلاگها سر بزنيد.( اُينها همه نيستند فقط بعنوان نمونه )مثال فکر روش _ _ شادی شاعرانه
_چرا نگاه نکردم
وووو....